နောက်ဆို စာအရှည်ကြီး မရေးနိုင်တော့တဲ့အကြောင်း စာအရှည်ကြီးရေးပြီး ရှင်းပြလာတဲ့ ပန်ဆယ်လို

Unicode

နောက်ဆို စာအရှည်ကြီး မရေးနိုင်တော့တဲ့အကြောင်း စာအရှည်ကြီးရေးပြီး ရှင်းပြလာတဲ့ ပန်ဆယ်လို

အရင်ကဆို ကိုယ်က စာအရှည်ကြီးတွေ ရေးဖြစ်တယ်။ MaALoeတွေကို ဆဲပြီဆိုရင်လည်း စာအရှည်ကြီးရေးပြီး စီကာပတ်ကုံး ဆဲတာ။ တကယ်တမ်း တော်လှန်ရေးမှာ ခရီးရောက်ဖို့က ဒီလို ဘယ်လိုမှ စောက်ရှက်မရှိတဲ့ အောက်တန်းစားတွေကို ထိုင်ဆဲနေလည်း မောသေရုံပဲ ရှိမယ်။ ဘာမှ အကျိုးရှိမှာ မဟုတ်ဘူး။

နိုင်ငံရေးနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ ထင်မြင်ယူဆချက်တွေ၊ အတွေးအမြင်တွေ ဆိုတာကလည်း ဟိုအရင် အာဏာမသိမ်းခင်ကလို Ideology တွေ တင်ပြ၊ ငြင်းခုံကြက အခုအချိန်မှာ သိပ်မလိုအပ်တော့ဘူး။ ပြည်သူက အရင်လို ဟိုဘက်ကောင်းနိုးနိုး ဒီဘက်ကောင်းနိုးနိုး ဝေဝေဝါးဝါး အခြေအနေ မဟုတ်ဘူး။

အဖြူ၊ အမဲ၊ ဓမ္မ၊ အဓမ္မ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြတ်ပြတ်သားသားပဲ။ ငြိမ်နေရသူတွေတောင် အားမတန်လို့ မာန်လျှော့နေသေးရတဲ့ သဘောပဲ။ မတော်တဆ ပြည်သူကို တင်ပြတဲ့ Ideology နဲ့ Presentation မှားရင် မလိုလားအပ်ဘဲ စိတ်ဝမ်းကွဲရတာအပြင် ဘာမှမရှိဘူး။

အချင်းချင်း စောက်ဖောင်းတွေ၊ လီးလီးလားလားတွေလည်း ကိုယ်နဲ့ မသက်ဆိုင်ရင် ဝင်မပါဖြစ်တော့သလို ကိုယ်နဲ့သက်ဆိုင်ရင်တောင် တော်ရုံဆို ပလစ်လိုက်တယ်။ စောက်ပွဲတွေ တည်မနေတော့ဘူး။ သည်းခံလိုက်တာတော့ မဟုတ်ဘူး။ တေးထားတာ။ တော်လှန်ရေးပြီးရင် ဘောင်ချာကို အထပ်လိုက် ဆုပ်မှာ။

အခုအချိန် ပြောနေရင် ကြည့်နေရတဲ့ ပြည်သူတွေအနေနဲ့ အာရုံနောက်တယ်၊ ခေါင်းရှုပ်တယ်၊ သွေးကွဲတယ်။ စိတ်ဓါတ်အင်အားလျော့တယ်။ တော်ရုံ ရှောင်တယ်။ မဖြစ်မနေမှ မဟုတ်ရင် ကျော်ချခဲ့တယ်။ အခုလို လက်နက်ကိုင် တော်လှန်ရေး တစ်နှစ်ကျော်ကာလမှာ အရေးကြီးတာတွေထဲက ကိုယ်လုပ်နိုင်တာ နှစ်ချက်ရှိတယ်။

စိတ်ဓါတ်မြှင့်တင်ရေးနဲ့ ထောက်ပို့ငွေ ရှာဖွေရေးပဲ။ အဲ့တော့ အဲ့နှစ်ခုကိုပဲ Target ထားတော့တယ်။ MaALoeတွေ သေဂျင်းဇိုးတဲ့ ကိစ္စတွေကို ရိတယ်၊ ကလိတယ်၊ များများသိအောင်ရေးတယ်။ ဘောမတွေ အသည်းတဆစ်ဆစ်နာအောင်ပြောတယ်။ ကိုယ်တွေဘက် အားတက်၊ သူတွေဘက် စိတ်ဗုံးဗုံးကျပဲ။

သူသေ ကိုယ်ရှင်တက်ကနစ် သုံးတယ်။ ထောက်ပို့အတွက် အလျင်မပြတ်ရော Project အလိုက်ရော အာရုံစိုက်တယ်။ ရှာတယ်၊ ပို့တယ်။ စာရှည်ရှည်ရေးဖို့ အချိန် ပျောက်လာတယ်။ စာတိုတောင် မနည်းနပ်မှန်အောင် ရေးနေရတယ်။

ညဆို ညနက်၊ မနက်ဆို မြန်မာညနဲ့ ချိန်နှိုးစက်ပေး။ ဖုန်းပွတ်၊ ပိုစ့်တင်။ Meeting ဘာညာမရှိရင် ပြန်အိပ်။ အိပ်ရေးပျက်တာတွေများတော့ ဘယ်လောက်တောင် ဖြစ်လာလဲဆိုရင် တခါတရံ နှိုးစက်နဲ့နိုးပြီး ပိုစ့်ထတင်သွားတာ။ လူက တကယ်အိပ်ရာနိုးတဲ့အခါ ပိုစ့်တွေ့ရင် ဘယ်လိုထရေးသွားလဲ လုံးဝမမှတ်မိတော့တာ။

ဟင်… ငါ ဘယ်တုန်းက ရေးလိုက်တာလဲပေါ့။ တော်သေးတယ်။ အခုချိန်ထိ စောက်တလွဲတွေ မဖြစ်သေးတာ ကံကောင်းပဲ။ ဆိုလိုချင်တာကကွာ… MaALoe တွေကို ထထဆဲနေတာက ဆဲလို့တော်လှန်ရေးမအောင်မှန်းလည်း သိတယ်။ စောက်မြင်ကပ်လို့ ရေးနေတာ။ မုန်းလို့ရေးနေတာ။

နင်ဆဲလို့ တော်လှန်ရေးအောင်မလား ဘာညာ စဆရက လာမလုပ်ကြနဲ့။ ငါသိတယ်။ တော်လှန်ရေးအတွက် အထောက်အပံ့ဖြစ်အောင်လည်း ကူတယ်။ စိတ်ဓါတ်စစ်ဆင်ရေးလည်း လုပ်တယ်။ ဆဲလည်း ဆဲတယ်။ အခုအချိန်မှာ စစ်ခွေးတွေကို ဆဲလို့ စောက်ပစ်တင်ချင်ရင် ဖုန်ရှူလိုက်။

Project NAN HTIKE AUNG လည်း Over 140% နဲ့ အောင်သွားပြီ ဆိုတော့ အချိန်လေး ပိုထွက်လာတာနဲ့ စာအရှည်ကြီးမရေးနိုင်တော့ကြောင်း စာအရှည်ကြီးနဲ့ ရှင်းပြတာ။ တော်လှန်ပြည်သူများ ကျန်းမာချမ်းသာ ဘေးကင်းကြပါစေ။ Gen L တွေနဲ့ MaALoeတွေကတော့ အသွားအလာသတိရှိကြပေါ့။

Crd

Zawgyi

နောက်ဆို စာအရှည်ကြီး မရေးနိုင်တော့တဲ့အကြောင်း စာအရှည်ကြီးရေးပြီး ရှင်းပြလာတဲ့ ပန်ဆယ်လို

အရင္ကဆို ကိုယ္က စာအရွည္ႀကီးေတြ ေရးျဖစ္တယ္။ MaALoeေတြကို ဆဲၿပီဆိုရင္လည္း စာအရွည္ႀကီးေရးၿပီး စီကာပတ္ကုံး ဆဲတာ။ တကယ္တမ္း ေတာ္လွန္ေရးမွာ ခရီးေရာက္ဖို႔က ဒီလို ဘယ္လိုမွ ေစာက္ရွက္မရွိတဲ့ ေအာက္တန္းစားေတြကို ထိုင္ဆဲေနလည္း ေမာေသ႐ုံပဲ ရွိမယ္။ ဘာမွ အက်ိဳးရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။

ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြ၊ အေတြးအျမင္ေတြ ဆိုတာကလည္း ဟိုအရင္ အာဏာမသိမ္းခင္ကလို Ideology ေတြ တင္ျပ၊ ျငင္းခုံၾကက အခုအခ်ိန္မွာ သိပ္မလိုအပ္ေတာ့ဘူး။ ျပည္သူက အရင္လို ဟိုဘက္ေကာင္းႏိုးႏိုး ဒီဘက္ေကာင္းႏိုးႏိုး ေဝေဝဝါးဝါး အေျခအေန မဟုတ္ဘူး။

အျဖဴ၊ အမဲ၊ ဓမၼ၊ အဓမၼ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပတ္ျပတ္သားသားပဲ။ ၿငိမ္ေနရသူေတြေတာင္ အားမတန္လို႔ မာန္ေလွ်ာ့ေနေသးရတဲ့ သေဘာပဲ။ မေတာ္တဆ ျပည္သူကို တင္ျပတဲ့ Ideology နဲ႔ Presentation မွားရင္ မလိုလားအပ္ဘဲ စိတ္ဝမ္းကြဲရတာအျပင္ ဘာမွမရွိဘူး။

အခ်င္းခ်င္း ေစာက္ေဖာင္းေတြ၊ လီးလီးလားလားေတြလည္း ကိုယ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္ရင္ ဝင္မပါျဖစ္ေတာ့သလို ကိုယ္နဲ႔သက္ဆိုင္ရင္ေတာင္ ေတာ္႐ုံဆို ပလစ္လိုက္တယ္။ ေစာက္ပြဲေတြ တည္မေနေတာ့ဘူး။ သည္းခံလိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေတးထားတာ။ ေတာ္လွန္ေရးၿပီးရင္ ေဘာင္ခ်ာကို အထပ္လိုက္ ဆုပ္မွာ။

အခုအခ်ိန္ ေျပာေနရင္ ၾကည့္ေနရတဲ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ အာ႐ုံေနာက္တယ္၊ ေခါင္းရႈပ္တယ္၊ ေသြးကြဲတယ္။ စိတ္ဓါတ္အင္အားေလ်ာ့တယ္။ ေတာ္႐ုံ ေရွာင္တယ္။ မျဖစ္မေနမွ မဟုတ္ရင္ ေက်ာ္ခ်ခဲ့တယ္။ အခုလို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလမွာ အေရးႀကီးတာေတြထဲက ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာ ႏွစ္ခ်က္ရွိတယ္။

စိတ္ဓါတ္ျမႇင့္တင္ေရးနဲ႔ ေထာက္ပို႔ေငြ ရွာေဖြေရးပဲ။ အဲ့ေတာ့ အဲ့ႏွစ္ခုကိုပဲ Target ထားေတာ့တယ္။ MaALoeေတြ ေသဂ်င္းဇိုးတဲ့ ကိစၥေတြကို ရိတယ္၊ ကလိတယ္၊ မ်ားမ်ားသိေအာင္ေရးတယ္။ ေဘာမေတြ အသည္းတဆစ္ဆစ္နာေအာင္ေျပာတယ္။ ကိုယ္ေတြဘက္ အားတက္၊ သူေတြဘက္ စိတ္ဗုံးဗုံးက်ပဲ။

သူေသ ကိုယ္ရွင္တက္ကနစ္ သုံးတယ္။ ေထာက္ပို႔အတြက္ အလ်င္မျပတ္ေရာ Project အလိုက္ေရာ အာ႐ုံစိုက္တယ္။ ရွာတယ္၊ ပို႔တယ္။ စာရွည္ရွည္ေရးဖို႔ အခ်ိန္ ေပ်ာက္လာတယ္။ စာတိုေတာင္ မနည္းနပ္မွန္ေအာင္ ေရးေနရတယ္။

ညဆို ညနက္၊ မနက္ဆို ျမန္မာညနဲ႔ ခ်ိန္ႏႈိးစက္ေပး။ ဖုန္းပြတ္၊ ပိုစ့္တင္။ Meeting ဘာညာမရွိရင္ ျပန္အိပ္။ အိပ္ေရးပ်က္တာေတြမ်ားေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျဖစ္လာလဲဆိုရင္ တခါတရံ ႏႈိးစက္နဲ႔ႏိုးၿပီး ပိုစ့္ထတင္သြားတာ။ လူက တကယ္အိပ္ရာႏိုးတဲ့အခါ ပိုစ့္ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုထေရးသြားလဲ လုံးဝမမွတ္မိေတာ့တာ။

ဟင္… ငါ ဘယ္တုန္းက ေရးလိုက္တာလဲေပါ့။ ေတာ္ေသးတယ္။ အခုခ်ိန္ထိ ေစာက္တလြဲေတြ မျဖစ္ေသးတာ ကံေကာင္းပဲ။ ဆိုလိုခ်င္တာကကြာ… MaALoe ေတြကို ထထဆဲေနတာက ဆဲလို႔ေတာ္လွန္ေရးမေအာင္မွန္းလည္း သိတယ္။ ေစာက္ျမင္ကပ္လို႔ ေရးေနတာ။ မုန္းလို႔ေရးေနတာ။

နင္ဆဲလို႔ ေတာ္လွန္ေရးေအာင္မလား ဘာညာ စဆရက လာမလုပ္ၾကနဲ႔။ ငါသိတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္လည္း ကူတယ္။ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးလည္း လုပ္တယ္။ ဆဲလည္း ဆဲတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ စစ္ေခြးေတြကို ဆဲလို႔ ေစာက္ပစ္တင္ခ်င္ရင္ ဖုန္ရွဴလိုက္။

Project NAN HTIKE AUNG လည္း Over 140% နဲ႔ ေအာင္သြားၿပီ ဆိုေတာ့ အခ်ိန္ေလး ပိုထြက္လာတာနဲ႔ စာအရွည္ႀကီးမေရးႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း စာအရွည္ႀကီးနဲ႔ ရွင္းျပတာ။ ေတာ္လွန္ျပည္သူမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာ ေဘးကင္းၾကပါေစ။ Gen L ေတြနဲ႔ MaALoeေတြကေတာ့ အသြားအလာသတိရွိၾကေပါ့။

Crd